OPIS WSI
[źródło: "Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich", praca zbiorowa, tom III. Warszawa 1882, nakładem Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego.]
Harbuzów, wieś, powiat złoczowski, w leśnej, zimnej i górzystej okolicy, o 23 kilometry na wschód od Złoczowa; przestrzeń posiadłości większej 1563 morgi, w tem 683 morgi lasu, włościańskiej 864; ludności 687, w tem rzymsko katolickich 222 należących do parafii w odległym o 3/4 mili Olejowie, grecko katolickich 438, reszta izraelitów; grecko katolicka parafia w miejscu należąca do dekanatu załozieckiego dyecezyi lwowskiej, szkoła filialna o 1 nauczycielu. Właściciel większej posiadłości Kazimierz hr. Wodzicki.
B. R.
***
Najstarszy zachowany zapis nazwy Harbuzowa to "
de villa Harbuzow" z 1649 r. i "
de villa Harbusow" z 1661 r. w nieznanych bliżej dokumentach (cytowanych w książce Edwarda Klisiewicza "Nazwy miejscowe Tarnopolszczyzny", Kraków 2001)
***
[źródło: Ślady króla Jana III w kraju naszym. 106 miejscowości w Galicji, zostających w związku z żywotem dziejowym i domowym Jana Sobieskiego. Zebrał i zestawił L. Tatomir. Książka pamiątkowa, wydana staraniem Towarzystwa Pedagogicznego. We Lwowie. Nakładem Towarzystwa Pedagogicznego. Z I. Związkowej Drukarni.1883]. Zachowano oryginalną pisownię
HARBUZÓW (Habuzów), wieś w pow. złoczowskim, należała niegdyś do dóbr Sobieskiego. W r. 1663 Sobieski, podówczas chorąży kor., "upatrzywszy sobie sławetnego p. Gregorego Tomata, porucznika natenczas chorągwi IMC. P. Roczkowskiego, męża w okazyach różnych mężnie stawającego i statecznie, wiernie i życzliwie usługę Rzpltéj przez tak wiele lat trudniącego, zaciągnął na usługę i służbę swoję, do któréj usługi, chcąc go tém bardziéj przychęcić, puścił mu wieś swoję dziedziczną od majętności złoczowskiéj, w kluczu olejowskim, nazwaną Habuzów, ze wszystkimi do téj wsi pożytkami i przynależytościami, a to aż do śmierci jego, prawem dożywotniém".
***
HARBUZÓW W 1939 ROKU
[
źródło: Antoni Worobiec "Zborów i Ziemia Zborowska". Zielona Góra 2004, nakładem Koła Tarnopolan Polskiego Towarzystwa Turystyczno - Krajoznawczego w Żarach]
W zestawieniu grup etnicznych powiatu zborowskiego, sporządzonym dla Niemców na początku II wojny światowej przez ukraińskiego geografa i demografa prof. Włodzimierza Kubyjowicza, liczba mieszkańców Harbuzowa według stanu na 1 stycznia 1939 roku wynosiła razem 890 osób, w tym 680 Ukraińców wyznania greckiego, 5 Żydów, 145 miejscowych Polaków, 55 "polskich kolonistów" i 10 "Ukraińców wyznania łacińskiego".
***
ZALUDNIENIE HARBUZOWA:
1832 -
(dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 316 grekokatolików
1857 - 505 osób
1857 -
(dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 402 grekokatolików
1870 - 687 osób
1882 - 687 osób (w tym 222 wyznania rz.-kat., 438 gr.-kat., 27 mojż.)
1890 - 789 osób
1904 - 977 osób
1905 -
(dane rzym.-kat.) wśród mieszkańców było 170 wyznania rzym.-kat.
1910 -
(dane gr.-kat.) wśród mieszkańców było 805 grekokatolików
1921 - 687 osób, 316 mężczyzn i 371 kobiet (według wyznania: 125 wyznania rz.-kat., 562 gr.-kat.; według podanej narodowości: 131 Polaków i 556 Rusinów)
1939 - 890 osób (680 Ukraińców wyz. greckiego, 145 miejscowych Polaków, 55 "polskich kolonistów" i 10 "Ukraińców wyznania łacińskiego")