dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Strona główna ˇ Artykuły ˇ Galeria zdjęć ˇ Forum strony Olejów ˇ Szukaj na stronie Olejów ˇ Multimedia
 
isa, dnd.rpg.info.pl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Nawigacja
Strona główna
  Strona główna
  Mapa serwisu

Olejów na Podolu
  Artykuły wg kategorii
  Wszystkie artykuły
  Galeria zdjęć
  Pokaz slajdów
  Panoramy Olejowa 1
  Panoramy Olejowa 2
  Panoramy inne
  Stare mapy
  Stare pocztówki Olejów
  Stare pocztówki Załoźce
  Stare pocztówki inne
  Stare stemple 1
  Stare stemple 2
  Multimedia
  Słownik gwary kresowej
  Uzupełnienia do słownika
  Praktyczne porady1
  Praktyczne porady2
  Archiwum newsów
  English
  Français

Spisy mieszkańców
  Olejów
  Trościaniec Wielki
  Bzowica
  Białokiernica
  Ratyszcze
  Reniów
  Ze starych ksiąg

Literatura
  Książki papierowe
  Książki z internetu
  Czasopisma z internetu

Szukaj
  Szukaj na stronie Olejów

Forum
  Forum strony Olejów

Linki
  Strony o Kresach
  Inne przydatne miejsca
  Biblioteki cyfrowe
  Varia
  Nowe odkrycia z internetu

Poszukujemy
  Książki

Kontakt
  Kontakt z autorami strony

 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Olejów na Podolu
Aktualnie na stronie:
Artykułów:1281
Zdjęć w galerii:1876

Artykuły z naszej strony
były czytane
6062461 razy!
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
[źródło: Światosław Lenartowicz „Kościół parafialny p.w. Św. Jana Chrzciciela w Milnie” – w: "Materiały do dziejów sztuki sakralnej na ziemiach wschodnich dawnej Rzeczypospolitej" - "Kościoły i klasztory rzymskokatolickie dawnego Województwa Ruskiego" tom 13. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Jana K. Ostrowskiego. Kraków 2005, wyd. Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie.]

HISTORIA KOŚCIOŁA I PARAFII W MILNIE

Milno należało przez długi okres do parafii rzymskokatolickiej w Załoźcach. Pierwszy kościół obrządku łacińskiego – a właściwie murowana kaplica publiczna – powstał w wiosce w 1872 roku, staraniem Sebastiana Krąpca. Tu się możemy pochwalić, że na naszej stronie internetowej mamy o tym trochę informacji (korespondencje księdza wikariusza z Załoziec), do których nie dotarł autor opracowania.

W roku 1873, czyli rok po zbudowaniu, kaplica – fundacji pobożnego włościanina Sebastiana Krąpca - została poświęcona, ale jeszcze przez wiele lat w wiosce nie było własnego, stałego księdza. Msze święte odprawiali kapłani dojeżdżający z Załoziec. Pierwsza ekspozytura w Milnie powstała w roku 1900 i obejmowała cztery wioski: Milno, Gontową, Ditkowce i Mszaniec. W 1908 roku ekspozytura została zredukowana do samego Milna i Gontowej. Dwa lata później, w 1910 roku, władze austriackie (Ministerstwo Wyznań) zezwoliły na utworzenie samodzielnej parafii. Niestety, udało się to zrealizować dopiero za niepodległej Polski, w 1925 roku. Od tego roku zaczęła działać parafia rzymskokatolicka w Milnie, początkowo w składzie dekanatu brodzkiego, a od roku 1933 w nowoutworzonym dekanacie zborowskim. Na jej terenie znajdowały się dwie świątynie: kościół p.w. Świętego Jana Chrzciciela w Milnie i zbudowana w 1927 roku kaplica publiczna w Gontowej.

Sam kościół w Milnie był już za mały w chwili utworzenia ekspozytury. W 1905 roku wizytatorzy zalecili rozbudowę świątyni, jednak ekspozytor, ksiądz Jan Jachimowicz, nie posiadał odpowiednich środków. Prace rozpoczęły się trzy lata później, w 1908 roku (wg projektu nieznanego autora). Przy pracach był też zatrudniony młody architekt rodem z Reniowa, Wawrzyniec Dayczak, w późniejszych latach projektant wielu kościołów w tej części Podola. W kościele mileńskim zaprojektował fasadę i wieżę. W 1910 roku nowa budowla była już nakryta dachem, a w 1914 roku nastąpiło uroczyste poświęcenie świątyni.

Niedługo cieszyli się Milnianie swoim nowym kościołem. W tym samym roku wybuchła I wojna światowa. Kościół został zniszczony. Odbudowano go w połowie lat XX-tych, pod kierownictwem inżyniera Dajczaka, jednak w nieco zmienionej formie, czego autor projektu później żałował, twierdząc że „efekt był gorszy od dawnego".

Około 1925 roku wybudowano także nową plebanię, a w latach 30-tych staraniem księdza proboszcza Aleksandra Markiewicza i parafian uzupełniono wyposażenie (ołtarz boczny, ambona i dwa konfesjonały). W okresie międzywojennym przy parafii działały: Bractwo Różańcowe, Trzeci Zakon Św. Franciszka, Papieskie Dzieło Rozkrzewiania Wiary.

Kres parafii rzymskokatolickiej w Milnie przyniosła II wojna światowa. Powtarzające się ataki ukraińskie w latach 1944-1945 spowodowały ewakuację polskich mieszkańców wioski do Załoziec, a potem dalej na zachód. W powojennej Polsce zwarte grupy dawnych Milnian osiadły w Chociszewie, Mieszkowicach i Byczynie. Ostatni proboszcz, ksiądz Aleksander Markiewicz, musiał opuścić Milno 26 grudnia 1944. Po wojnie kościół był używany jako magazyn zboża, później chemikaliów - i stopniowo popadł w ruinę.

WYGLĄD I WYPOSAŻENIE KOŚCIOŁA

Milniański kościół stał w południowo-wschodniej części wsi, na dawnym przysiółku Bukowina, obok drogi prowadzącej do Gontowej, w pięknym otoczeniu lipowego starodrzewu. Była to trójnawowa budowla z ciosów kamiennych, wewnątrz częściowo otynkowana, z dwuspadowym dachem, wieżą wzorowaną na wieży Kościoła Mariackiego w Krakowie. Dach, wieża i wieżyczka sygnaturki były pokryte blachą. Po pełny, napisany w języku fachowym opis świątyni w Milnie, odsyłamy zainteresowanych do oryginalnego źródła. W tym miejscu pozwolimy sobie tylko zacytować kilka uwag autora z podsumowania:

„Budowla prezentuje wiele cech świadczących o ambicji fundatorów i twórców, zaskakujących jak na wiejską świątynię. Należą do nich kamienny budulec, solidne opracowanie murarsko-kamieniarskie, skala i złożony program przestrzenny, wcale bogaty program dekoracyjny fasady oraz efektowna forma hełmu, nawiązująca wprost do wieży kościoła Mariackiego w Krakowie.”

„Monumentalna neogotycka świątynia jest ważnym elementem w krajobrazie wsi. Jej widoczna z daleka wieża, wzorowana na sławnym krakowskim zabytku, niewątpliwie miała stanowić akcent ideowy, podkreślający polskość i łacińskość miejscowej społeczności.”

Autor opracowania wymienił także następujące elementy wyposażenia kościoła:

- ambona drewniana z 1936 z rzeźbami ewangelistów (wykonana w warsztacie J. Wojtowicza w Przemyślanach),
- kamienna kropielnica,
- z naczyń liturgicznych m.in. monstrancja, kielich i dwie puszki.

Naczynia liturgiczne i ozdobne szaty ksiądz proboszcz Markiewicz zabrał ze sobą do Polski i rozdał potem parafianom w Bojkowie, gdzie po wojnie zamieszkał, i w Byczynie. Kuria biskupia w Lubaczowie próbowała później te przedmioty odzyskać, ale wynik ich starań nie jest znany.

 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Komentarze
Brak komentarzy.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl

dnd, d&d dungeons and dragons
 
Dodaj komentarz
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
 
isa, dnd.rpg.info.plwotc, ogl


Copyright © Kazimierz Dajczak & Remigiusz Paduch; 2007-2020